Hayata adaptasyonu hızlandırmak...

Artık tek bacağımla hayatıma devam edecektim. Vah vah la, tüh tüh le hayatımı sürdüremezdim. Bu duygu benim sadece olduğum yerde saymama sebep olacak, fayda sağlamayacaktı. Peki , Protez bacak takılana kadar olan süreçte ne yapacaktım? İki seçeneğim vardı. Ya aylarca evde, koltuğun bir köşesinde oturup kemiğin iyileşmesini bekleyecek yada ruhuma ve bedenime iyi gelecek bir aktivite ile bekleme süresini geçirecektim . Ben ikinci seçeneği seçtim! Hareket halinde olmam ve insanların içine karışmam gerekiyordu. Bu eylemi gerçekleştirmek içinde spora başlamaya karar verdim.

Düzenli spor sayesinde evden tek bacakla dışarıya çıkmış olacak, hem beden sağlığımı hem de ruh sağlığımı toparlayacaktım. Protez bacağa geçiş yapılmasını aylarca evde beklemek bana göre değildi. Sonuçta tek bacakla sokaklara çıkacak olan sadece ben değildim. Ayrıca kemiğin kaynama durumunu hızlandırmak için vücudumda yer alan oksijen oranını yükseltmem ve kan dolaşımımı hızlandırmam gerekiyordu. Bu sayede iyileşme sürecim hızlanacaktı.

Kendimi iyileştirebilmek için planımı yapmıştım. Artık uygulamaya geçme zamanı gelmişti. Sadece fitness değil yüzmekte istiyordum. Ben de iki isteğimi de karşılayacak olan bir spor merkezine üye oldum. Dikişlerim alınmıştı fakat yaramın üstünde kabuklar vardı. Risk almamak için havuza girmiyor fitness kısmını kullanıyordum. Bir program hazırlandı ve sporuma başladım. Haftanın 5 günü düzenli bir şekilde gidiyordum. Elbette her şey bu kadar kolay olmuyor. Tek bacakla hoplayarak yürümek, elinde iki tane değnek olduğu için ellerini kullanamamak, insan içine farklı bir bedenle karışmak, hepsi benim için ilkti ve zordu...

Kendimi kabul etmeseydim her şey daha çok zor olacaktı. Aktif hayata dönmemle birlikte her geçen gün ruhumun ve bedenimin daha hızlı iyileştiğini hissediyordum.Tek amacım vardı, bir an önce eski hayatıma kavuşabilmek! Senelerdir spor yapmamış bir beden ve tek bacak. Bu durum beni oldukça zorluyor, çok çabuk yorulmama sebep oluyordu. Her gün hayal kurarak gidiyordum spora. Hep ilerisini düşünüyor, daha iyi olacak diyordum. Tabi ki herkes içinde farklı olduğunuz için gözler size takılıyor hatta takılmakla kalmıyor insanlar yanınıza gelip ne oldu diye soruyorlar. Bundan kaçamazsınız. Ben de hiçbir zaman kaçmadım ve insanları anlayışla karşıladım. Düşünsenize bir ortamda herkes siyah giymiş ama siz beyaz! Elbette dikkat çekeceksiniz. Burada ki sihirli cümle ''kabul etmek''

Yaramın kabukları tamamen yok olunca ve doktorumdan da onay aldıktan sonra havuza girmeye başladım. Yüzme sayesinde vücudumda ki tüm kasları harekete geçirecektim. Yine ilk kez tek bacakla havuza gireceğim için nasıl olacak diye düşünüyordum. Her şey sandığımdan daha kolay oldu ve yüzmek sandığımdan daha çok işe yaradı.Su içinde değneksiz yürüyebiliyordum. Daha özgürdüm. Kendime program yaptım ve her havuza girişimde minumum 1 saat yüzecektim.

Amputasyon sonrası hayatıma sporu eklemekle çok iyi bir karar verdiğimi haftalar sonrası daha iyi anladım. Artık ruhen kendimi daha iyi hissediyordum. Dışarıya çıkmaya alışmıştım. Kaslarım güçlendikçe bedenimi daha rahat kullanabiliyordum. Zihnimde yaptığım plan tıkır tıkır işliyordu. Kemik kaynama durumunun kontrolü için hastaneye gittiğimde doktorum çekilen röntgen filmini gördükten sonra ''Erdinç ne yapıyorsan devam et. Beklediğimden daha hızlı bir iyileşme görünüyor ve kemiğin hızlı bir şekilde kaynıyor'' demişti :)

Henüz protez bacağa geçiş yapmadım. Biraz daha beklemem gerekiyor. Spora devam ediyorum. Süreci hızlandırmak için elimden geleni yapıyorum. Kendi yöntemlerimizin olması gerektiği inancındayım. Beden sağlığınız harekete geçmeye uygunsa köşe yastığı gibi beklemeyin ve harekete geçin.İşleyen demir ışıldıyor!

instagram : @erdincyumusak
facebook : Erdinç YUMUŞAK