Adana nın en sıcak yazı. Havanın 40 dereceyi geçtiği bir sıcak ve ben ameliyat olmuş evde yatıyorum. Doktorum 3 ay boyunca yataktan kalkamayacağımı söylemişti. '' - Erdinç çok ciddi bir operasyon geçirdin.Bacağın atel alçıda kalacak ve yataktan kalkmaman gerekecek '' Hayatım da ilkleri yaşamaya başlamıştım. 3 ay tuvalet ihtiyacımı görmek için bile kalkamayacaktım. Yapılacak bir şey yoktu. Her zaman ki gibi başa gelen çekilecekti.Yatmak ağır gelmiyordu ama ''altından alınması'' en çok bu üzüyordu beni. Sağ olsun canım annem hiç üzülmeyim diye elinden geleni yaptı 3 ay boyunca ve bana hiçbir sıkıntı hissettirmedi.
Havanın sıcak olmasından bir kaç dikişimin kaynaması sorun olmuştu. Dikişlerimi aldırmaya hastaneye gittik. Tutmayan dikişlerden sıvı akıyordu. Doktor enfeksiyon kaptığımı ve antibiyotik tedavisine başlamam gerektiğini söyledi. İğne,hap derken ilaçlar bitti ama enfeksiyon geçmemişti. Son çare kaynamayan dikiş yerlerinden tekrar açılacak, o kısım yıkanacak ve tekrardan dikilip kapatılacaktı. Bunlar lokal anestezi ile gerçekleşecekti. Tabi ben bunu duyunca başladım korku içine girmeye. 3. kez operasyon geçirecektim...
Korku içinde lokal anestezi ile gerçekleşecek operasyon zamanı geldi çattı. Aslında korktuğum gibi olmamıştı. Sadece uyuşması için vurulan 7 tane iğneyi hissetmiştim bunun dışında hiçbir his yoktu. Çok enteresan bir andı. Bacağımın bir kısmı açık ve ben içini görüyordum. Evet evet bir kaç saniyeliğine de olsa meraktan başımı kaldırıp bakmıştım neler oluyor diye =) Ama tabi sadece bir kaç saniye. Yüreğim dayanmadı gördüğüm manzara karşısında. 3. operasyon macerası da böyle sonuçlandı. Enfeksiyondan kurtulmuştum. Artık böyle bir durum yaşamayacaktım.3 ay geçtikten sonra ayağa kalkacaktım ve her şey son bulacaktı.
( Nereden bilebilirdim ki 3 ay sonunda kemoterapiye başlayacağımı,2 sene değneklerle yürüyeceğimi ve ilerleyen yıllarda tekrar enfeksiyonla karşılaşacağımı ! )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder