Oğlum...Osteosarkom Yani Kemik Kanseri...!

Doktara gitme haftası gelmişti. Gerginliği uzun uzun anlatmak istemiyorum.Sizler de tahmin edersiniz ki korku endişe hat safhada ! İlk gittiğimiz yer bir futbol takımının masörü oldu. Çünkü biz hala düşmemden kaynaklanan bir sıkıntı olduğunu düşünüyorduk. Masör baktı,dokundu adamın yüzü tuhaf bir şekile büründü. ''Bu durum masörlük bir olay değil,doktora görünmelisiniz,emar çekilmeli! '' diyerek bizi futbol takımının doktoruna yönlendirdi. Tabi biz olayın ciddiyetini fark edince tek doktorla kalmayıp doktor doktor gezdik.Olayın enteresan tarafı her doktor aynı şeyi söylüyordu. '' Bu durum beni aşar,sizi bu konuda şu doktora yönlendirelim'' Ben artık tam yusuf,yusuf durumundayım. Neler oluyor anlamıyordum.
Annem ile birlikte hastanede koşturuyoruz. Yine bir çok tahliller yapılıyor. O kadar çok yorulmuşum ki hastane penceresi kenarında oturmuş, etrafı uçan güvercinleri seyrediyorum. Annem işlem yaptırmak için sırada bekliyor ve bir bayan ile konuşuyordu. Klasik hastahane muhabbeti ediyorlar bende onların konuşmalarını duyuyordum,  fakat annem bunun farkında değildi.

  

- Geçmiş olsun neyiniz var ?

 

- Ben rahatsız değilim, oğlum rahatsız

 

- Öylemi..rahatsızlığı ne peki ?

 

( Annem biraz duraksıyor )

 

- Osteosarkom, yani kemik kanseri !

Bir an donup kaldım. Gözlerimi bile kırpamıyordum.Anlamsız bir şekilde güvercinlere bakıyordum. Yanlış mı duydum acaba diyordum. Yoksa kanser mi demişti ? Ne duyduğumdan emindim ve kansere yakalandığımı o an tesadüf eseri öğrenmiştim. Gözümden bir kaç damla yaş akıyor ve anneme duyduğumu belli etmek istemiyordum. Hemen gözümdeki yaşı sildim. Henüz 15 yaşındaydım ama kanserin kötü bir hastalık olduğunu çok iyi biliyordum.Acaba ne olacaktı ? Ne yapacaktım ? Neler yaşayacaktım ? O an bunun gibi binlerce soru üremişti kafamın içinde..